- әлекей-күлекейле
- ет. жерг. Әлем-жәлемдеу, әшекейлеу. Көшпенділер не ұстап, не тұтса да ә л е к е й-к ү л ек е й л е п бағады екен, - деп таңдай қағады (Ә.Кекілбаев, Үркер, 476).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.